Η γη αποτελεί ένα κλειστό οικοσύστημα. Το νερό που υπάρχει επάνω στο πλανήτη μας χρονολογείται από την εποχή που δημιουργήθηκε ο πλανήτης μας. Αυτό σημαίνει ότι ανακυκλώνεται συνέχεια μέσα στα χρόνια και παραμένει το ίδιο μέσω του υδρολογικού κύκλου.
Ο υδρολογικός κύκλος είναι η διαδικασία ατμοποίησης του νερού της επιφάνειας της γης και η επιστροφή του σε αυτή μέσω των ατμοσφαιρικών κατακρημνισμάτων. Όμως όπως είναι γνωστό, από τον 20ο αιώνα με τη ραγδαία βιομηχανική ανάπτυξη και την εκτεταμένη χρήση μηχανών εσωτερικής καύσης, η συνεχής εκπομπή ρύπων έχει προκαλέσει ατμοσφαιρική ρύπανση γεγονός από το οποίο δε θα μπορούσε να λείπει το νερό.
Έτσι συναντάμε το φαινόμενο της όξινης βροχής, τη βροχή με παρουσία σε αυτήν όξινων διαλυμένων ρύπων, ουσιών που δεν αποτελούν φυσιολογικά χαρακτηριστικά της καθαρής ατμόσφαιρας, αλλά είναι προϊόντα ανθρώπινης δραστηριότητας κυρίως καύσης ορυκτών καυσίμων, όπως το πετρέλαιο και οι γαιάνθρακες, που περιέχουν οξείδια του θείου και του αζώτου.
H όξινη βροχή επιφέρει καταστροφικά αποτελέσματα σε οικοσυστήματα, καλλιέργειες και πολιτιστικά μνημεία, ακόμα χειρότερα όμως προσβάλει τα αποθέματα πόσιμου νερού με τη πρόσμιξη του μολυσμένου νερού σε αυτά. Έτσι λίμνες, ποτάμια και υπόγειοι υδροφόροι ορίζοντες ιδιαίτερα κοντά σε πόλεις, παρουσιάζουν περιεκτικότητα σε ατμοσφαιρικούς ρύπους καθιστώντας τα νερά επικίνδυνα προς κατανάλωση.